De geschiedenis van de dinerbank
begon met de aanleg van de eerste spoorlijn in Amerika; The Baltimore & Ohio Railroad op 4 juli 1928. De bouw duurde tot 1830 en het spoor was 13 mijl lang. Daarvoor waren er al experimenten met trekkende paarden geweest en daarvoor waren er al karretjes op rails in mijnen die voortgetrokken werden met kabels op mankracht maar er was nog geen machine die de voortstuwing voor zijn rekening nam. Met de opkomst van de stoommachine en de daaruit volgende uitvinding van Peter Cooper: de stoomtrein werd het mogelijk om grote afstanden comfortabel te overbruggen. Maar hoe leg je een spoorlijn aan? Door een trein op een stukje spoor te zetten en het spoor voor de trein uit te bouwen. Dat ging meter voor meter. Alles ging mee op de treinen die hun eigen spoor aanlegden, de sporen, de materialen voor de ondergrond, de gereedschappen, de nagels om de sporen vast te zetten en..... de arbeiders. Deze arbeiders moesten natuurlijk ook eten en daarom was er 1 wagon omgebouwd tot restauratie wagon met treinbanken. In tegenstelling tot een gewone passagiers wagon stonden in deze wagon de banken niet achter elkaar maar tegenover elkaar met tafels er tussen. Maar wat doe je met die restauratie wagon als het spoor af is? Weer ombouwen tot passagiers wagon? Zonde. Dus kwam iemand met het lumineuze idee om de restauratie wagon naast de rails neer te zetten en er een restaurant van te maken. De eerste American Diner was geboren.
Het idee er achter was natuurlijk briljant. De complete inrichting was al klaar en ook de wagon met de keuken kon gewoon naast of achter de restauratie wagon gezet worden. Een instant Diner! Daarom zie je nu nog steeds vaak in American diners veel materialen als golfplaat, Tafels en stoelen met metalen onderstellen en..... treinbanken. Maar nu waren het geen treinbanken meer maar waren het dinerbanken geworden. Dezelfde materialen die de allereerste diner had vind je nu terug omdat die allereerste diner met dinerbanken eigenlijk een treinwagon met treinbanken was.
CREDIT: "Peter Cooper's Tom Thumb." Bureau of Public Roads, Department of Commerce, between 1900 and 1950. Prints and Photographs Division, Library of Congress.
Mijn persoonlijke geschiedenis met dinerbanken:
In 1999 begon ik met de productie van dinerbanken, eetbanken, eethoekbanken en keukenbanken. Eerst nog in retro, fifties en sixties stijl maar al snel maakte ik als eerste in Nederland wandbanken en eet hoekbanken ook in andere stijlen voor alle denkbare keukens bij particulieren maar ook voor bedrijfskantines en horeca zoals restaurant, bar, café of hotel. Dat bleek een uitkomst. Iedere bedrijfskantine, ieder restaurant wat wij inrichtten bleek een hit. Ieder hotel bleek een meerwaarde te krijgen door onze lobby banken,
iedere keukenbank in de keuken, eetkamer of woonkeuken werd een middelpunt voor een familie,
iedere dinerbank op maat werd een meesterwerkje en iedere
eethoekbank die ik voor mensen thuis produceerde maakte mijn klanten blij. Maar tegenwoordig heb ik als concurrentie de massa productie uit het Oostblok, China en India. Soms springen de tranen in mijn ogen bij het zien van die dinerbanken. Ze staan een week in de showroom van de groothandel en de hoeken zijn er al af gesprongen. Als meubelmaker doet het mij pijn dat mensen tegenwoordig veel vaker gaan voor prijs dan voor kwaliteit. Ik maak mijn
dinerbanken en keukenbanken nog steeds helemaal zelf vanaf het eerste plankje tot het laatste schroefje met de hand.
Alle eethoekbanken op maat maak ik met zorg en toewijding. De hoogst haalbare kwaliteit en zit eigenschappen. Ik zou niet anders willen. Ik heb zoveel plezier in het creëren van unieke banken voor unieke klanten. Of het nu om 1 exemplaar gaat of om een kleine serie voor een restaurant, ieder project is speciaal voor mij.
